Waar is al het nieuws van voor het coronavirus heen? Net zo snel als een spectaculaire economische groeiverwachting omsloeg in de angst voor een depressie, lijken ook terrorisme, pensioenen, vluchtelingen, verkiezingen, EK’s, Olympische Spelen en weet ik hoeveel andere thema’s volledig verdwenen. Zijn deze thema’s er gewoon niet meer? Hebben ze zichzelf opgelost als het gat in de ozonloog boven ons? Zijn ze niet belangrijk meer? Ik heb eerlijk gezegd geen idee, maar hoe dan ook: al het andere nieuws is weg. Spoorloos verdwenen en opgeslokt in de Corona Driehoek.
En dat geldt niet alleen voor het nieuws. Mijn hele dagen zijn gevuld met corona. Ik word (gelukkig figuurlijk) wakker met corona, ben de hele dag bezig met corona, zowel persoonlijk als professioneel, en ga slapen met corona. Wat betekent het voor mijn familie en gezin, onze familie van bedrijven, onze (flexibele) medewerkers, onze klanten? Hoe kan ik als kapitein onze vloot van bedrijven door deze woelige wateren loodsen?
Nu pas zie je wat een enorme energie, tijd, ruimte en vrijheid er eigenlijk opgesloten zit in ons allemaal als we niet de tijd, geld en middelen hebben om er oeverloos over te praten.
Jeroen Driessen, CEO Driessen Groep
Ik hoef mijn huis eigenlijk helemaal niet uit in deze tijd, want corona is overal; we verzuipen erin. Corona heeft ons allemaal geïnfecteerd, want hoewel dat rotvirus zich fysiek nestelt in de longen, heeft het zich ontzettend snel verspreid in de harten en hoofden van ons allemaal. Het zit onder onze huid en er is geen ontkomen aan. Ik ben moe van corona zonder het zelf te hebben. Ik voel me schuldig en een naar mens om het zo op te schrijven, want wie ben ik? De helden in de zorg en alle andere vitale beroepen, maar vooral de patiënten en hun families; die hebben het recht om moe te zijn van corona. Maar ik toch niet? Met mijn mooie thuiswerkplek, gezond gezin en tuin vol zonnestralen waar ik een frisse neus kan halen wanneer ik wil? Ik weet het, maar toch ben ik na vijf weken non-stop corona #coronamoe aan het worden.
Maar, onder druk wordt alles vloeibaar, zegt men wel eens. En dat is natuurlijk waar. Het bewijs daarvoor hebben we de afgelopen weken met z’n allen geleverd. Voor corona stonden de kranten ook iedere dag vol belangrijk nieuws, waren onze dagen ook gevuld met super belangrijke dingen en waren we gehouden aan onwrikbare regels, rituelen en gebruiken. Maar niets verbindt meer dan een gezamenlijke vijand. In vijf weken tijd hebben we meer geleerd over samenwerken, aanpassen en innoveren dan in de vijf jaar ervoor. We zullen wel moeten ook!
Nu pas zie je wat een enorme energie, tijd, ruimte en vrijheid er eigenlijk opgesloten zit in ons allemaal als we niet de tijd, geld en middelen hebben om er oeverloos over te praten. Draagvlak creëren, neuzen dezelfde richting op krijgen, afstemmen, bila’s, strategische klankbordsessies, commissies, polderen en allignment; normaal gesproken vullen we er onze dagen mee, maar nu dus even niet. Het is alle hens aan dek en we regelen nu samen écht belangrijke dingen in een tijdsbestek dat ondenkbaar was slechts vijf weken geleden.
Geen doemdenken, maar doendenken, dat doen we nu! Werkend, werkgevend en ondernemend Nederland werkt voor korte tijd als een adhocratie in plaats van een bureaucratie. Zelfs de politici en beleidsbepalers van Nederland hebben de stroperigheid van zich afgeschud en leiden ons, zonder politieke kleur, zorgvuldig en daadkrachtig door deze crisis.
Dus ga ik vanavond moe, maar voldaan op tijd naar bedje toe, beweeg ik voldoende, doe ik mijn best om niet te ongezond te eten en morgen weer vol energie thuiswerkend de strijd aan te gaan met corona, samen met de rest van Nederland. Volhouden, zoals Mark Rutte ons op het hart drukt! En daar mag je best soms #coronamoe van worden!
