Wie denkt dat jongeren niet vastberaden met hun toekomst bezig zijn, heeft het mis. In het project Van school naar Werk van Senzer, zijn steeds meer jongeren bewust bezig met het maken van toekomstplannen. Zo ook Lisa Cornelissen. Naast haar baan bij de Brainport Human Campus, traint ze avond na avond voor de Paralympics van 2021.
Ze werkt al een tijdje met heel veel plezier in een van de brasserieën van de Brainport Human Campus, maar het had niet veel gescheeld of Lisa Cornelissen was fulltime topsporter geweest. Haar drang om eerst een goede basis op de arbeidsmarkt te hebben, zorgt ervoor dat ze haar strakke trainingsschema voor de Paralympische Spelen nu in de avonduren moet afwerken. “Ik houd heel erg van sporten, maar ik wil ook werken. Hoe moet ik later aan een baan komen als ik me nu alleen op het sporten richt? Daarom combineer ik werk met topsport en dat gaat me tot nu toe goed af.”
Talent voor sport
Lisa werd toen ze vier maanden oud was getroffen door een bacterie. Hier heeft ze een spastische verlamming aan overgehouden, waardoor ze minder goed loopt en een arm minder goed kan gebruiken. In 2013 werd ze door sportcentrum Papendal uitgenodigd voor een talentendag. Daar bleek ze zo goed in atletiek te zijn dat ze werd gescout als topsporter. Lisa’s doel is om mee te doen aan de Paralympics van 2021. Toch koos ze ervoor om naast het sporten te gaan werken. Een volwassen keuze, vindt Jolanda Schweren, Participatiecoach bij Senzer. Jolanda: “Ik vind het ongelooflijk dapper dat Lisa zelf deze keuze heeft gemaakt. Hieruit blijkt hoe vastberaden ze is. Daar heb ik bewondering voor.”
Van school naar werk
Jolanda ontmoette Lisa tijdens het laatste jaar van de Mytylschool in Eindhoven. Als participatiecoach in het project Van school naar Werk, begeleidt Jolanda leerlingen in de laatste fase van school en maakt ze de verbinding naar werk. “We leveren daarbij maatwerk en werken daarvoor samen met andere partijen zoals MEE”, legt Jolanda uit. “Bij de één onderzoeken we eerst of iemand arbeidsmogelijkheden heeft of toch aangewezen is op dagbesteding. Bij de ander kunnen we een leerwerkstage inzetten bij Senzer om vaardigheden en competenties te ontwikkelen die nodig zijn om een betaalde werkplek te vinden. Lisa creëert duidelijk haar eigen weg en dat is opvallend ten opzichte van andere jongeren.” Haar wens om werken te combineren met topsport is natuurlijk ook bijzonder. Daar hoort een passende werkgever bij. Eentje die haar alle ruimte geeft. “Vanuit mijn rol heb ik een breed netwerk van bedrijven en instanties. Eén van de werkgevers die meteen in mij opkwam bij de vraag van Lisa, was de Driessen Groep, het moederbedrijf van de Brainport Human Campus. Een bedrijf dat zich richt op jonge talenten en werkvreugde hoog op de agenda heeft staan. Lisa past perfect binnen zo’n cultuur.” [ lees verder onder de advertentie ]
Sociale contacten
En Jolanda had gelijk. Lisa heeft het ontzettend naar haar zin in de brasserie. Lisa: “Sociale contacten zijn voor mij erg belangrijk in mijn werk. Daarnaast is het werk in de horeca echt mijn ding. Ik vind het heel leuk om de kok te ondersteunen.” Ook de Human Campus zelf is enorm tevreden over Lisa. Sinds oktober heeft ze zelfs een jaarcontract. “Ze heeft de mentaliteit van een topsporter. Kan niet bestaat niet voor haar”, aldus Peter Smits, Manager bij de Brainport Human Campus, het jongste bedrijf van de Driessen Groep. Een tak van sport die zich richt op het bevorderen van werkgeluk, ook voor mensen voor wie dat misschien minder vanzelfsprekend is. “We willen ons bij de Driessen Groep en op deze campus nadrukkelijk richten op inclusiviteit en maatschappelijk ondernemen.” Zo zijn er plannen om tot een espressobar te komen waar cliënten van ORO de koffie serveren. Naast ORO is dus ook Senzer een gesprekspartner. “Het is onbegrijpelijk dat mensen zoals Lisa niet vooruit kunnen in het arbeidsproces. We zijn tot op de dag van vandaag heel blij met haar”, vertelt hij enthousiast. “En als ze haar topsportdromen gaat verwezenlijken bij de Paralympics, dan ondersteunen we haar zo veel mogelijk. We vinden het geweldig mooi dat Lisa dit zo doet.”
Trainen in de avonduren
Om die droom waar te maken, traint Lisa heel wat uurtjes. “Ik werk vier dagen in de week en train na mijn werk van 19.00 tot 21.00 uur bij HAC. Daarnaast train ik ook nog eens twee dagen in Amsterdam bij Team Para Atletiek. Dat is pittig, maar ik wil heel graag mijn dromen waarmaken. Voor Papendal ben ik misschien geen topsporter meer omdat ik werk, maar ik weet zeker dat ik Tokio ga halen.”
En toen kwam Corona
De maatregelen rondom het coronavirus hebben ook Lisa getroffen. Zowel op het werk als in haar sportleven. “Ik heb ruim twee maanden thuis gezeten. Want toen bijna alle medewerkers van de Driessen Groep thuiswerkten hoefde ik even niet meer naar het restaurant. Ik vond het contact met collega’s via videobellen of telefoon toch anders en ik miste het ritme. Ik zat ineens elke dag en avond thuis en ik ben erachter gekomen: dat is niets voor mij. Daarom ben ik blij dat – met de versoepelingen – ik ook weer naar het werk kan. Ik heb het echt gemist. Helaas zijn ook de Paralympics van dit jaar uitgesteld, maar ik probeer het positief te zien. Ik heb nu langer de tijd om te trainen. Omdat ik pas 19 jaar ben, maakt een jaar extra voor mij niet zoveel uit. Ik heb de afgelopen tijd veel getraind op rustige plekken in het bos en sinds kort is trainen bij HAC ook weer mogelijk. En toen ik onlangs terugkwam van het verplicht thuisblijven vanwege corona, wachtte mij supernieuws: ik heb een vast contract gekregen. Daar ben ik echt supertrots op.”
Dit artikel is eerder verschenen op Senzer.nl. Het is met toestemming herplaatst.
