Thuiswerken staat vaak garant voor snacken. De keuken is verleidelijk dichtbij en die reep chocolade ligt je gewoon aan te kijken. Herkenbaar fenomeen? Die reep loop je er trouwens ook niet zo makkelijk weer af omdat je minder trappen loopt en niet naar je collega’s loopt maar ze belt. Maar ik werk nauwelijks thuis en merk het zelfs. Er is dus meer aan de hand dan dat in deze corona-thuiswerktijd.
Een biertje hier, een bitterbal daar en zullen we de lokale restaurants een beetje sponsoren? Bestel jij of bestel ik? En ach, als we dan toch bestellen, doe dat extra toetje dan ook maar. Eten, snacken en snaaien door corona. Ik maak me er enorm schuldig aan. Nee zeggen tegen iets lekkers was nog nooit zo moeilijk.
Een schat aan snacks
Bij mij thuis liggen de chipszakken (ja, meervoud) in een kist. Een decoratieve schatkist welteverstaan. Naast de tv staat ‘ie te pronken. Heel het coronagebeuren heeft op mij, en velen met mij, het effect van meer snacken. Dus om mezelf een beetje af te remmen heb ik heel decoratief een plaid en sierkussens erop gelegd. Staat leuk en het kost net wat meer moeite om die zak chips te pakken. Dat werkt overigens voor geen meter..
Om die reden heb ik een post-it in de schatkist gelegd. Telkens als ik die kist open lees ik op dat brief je de woorden ‘Weet je het zeker?’ En telkens negeer ik dat volkomen. Het helpt dus totaal niet tegen de snaaibuien. Snacken en deze corona-tijd lijken elkaars bondgenoten.
Zomaar een paar praktijkvoorbeelden van wat dus niet werkt als ‘nee’ zeggen tegen iets lekkers moeilijk is en je snack-liefhebbende brein nog nooit van ruggengraat gehoord heeft.
Waarom mijn pogingen niet werken
Volgens neuropsychologen is het prima te verklaren waarom mijn pogingen niet werken. Wanneer we informatie afwegen, dan letten we namelijk vooral op wat we nú zien of voelen. Oftewel: wat opvalt. Wat we niet zien of wat ons niet opvalt, vinden we niet zo belangrijk. Ze noemen dit ook wel de opvallendheidsbias. Er is dus een heuse term voor mijn probleem.
Ik zie niet meer alleen een kist, ik zie de chips-kist staan pronken. Vol in het zicht. En wanneer die kist open gaat zie ik dat briefje wel maar ik zie ook een stuk of 5 zakken chips liggen. Vooruit, 6 zakken dan. Mijn brein ziet dit als argument om die chips ook naar binnen te werken. De tegenargumenten van mijn spijkerbroek interesseren mijn brein op dat moment niet zo. Ik zou er beter aan doen om een spiegel achter die kist te hangen waardoor ik geconfronteerd word met de mening van mijn spijkerbroek. Of een post-it met de calorieën in zo’n zak chips. In your face in plaats van in mini lettertjes ergens achterop zo’n zak.
Heb je moeite met ‘nee’ zeggen tegen iets lekkers, dan doe je er in elk geval goed aan om het lekkers minder prominent in het zicht te zetten en de negatieve effecten juist te benadrukken. Een weegschaal naast de chips-kist zetten gaat me wat ver, die spiegel ook. Maar het voorbeeld van post-its op elke zak met in mega letters de calorieën is het proberen waard.
Waarom we nu extra snakken naar snacks
Het is volkomen normaal om nu extra snaaibuien te hebben. Er is dus niks mis met je/ me. Handig is anders maar in elk geval is het normaal. Deze periode levert nou eenmaal meer stress op en de omstandigheden blijven maar veranderen. Het hormoon cortisol maken we daardoor in sneltreinvaart aan en dát is waardoor we zo verlangen naar iets lekkers.
Cortisol is niet verkeerd. Het heeft zo z’n functies. Denk aan ontstekingen onderdrukken, de bloeddruk reguleren of je energie geven om te vechten of vluchten. Hartstikke handig dus. Maar wanneer we er teveel van aanmaken is het een ander verhaal.
Teveel cortisol maakt hongerig en wat je extra eet wordt dankzij cortisol direct omgezet naar buikvet. Vandaar die gillende spijkerbroek..
De oplossing voor teveel snacken door corona
Je snaaibuien onderdrukken is nu best lastig dus pak het bij de bron, cortisol, aan. Deze 4 tips helpen je daarbij:
Een goede nachtrust
Wie slecht slaapt maakt meer cortisol aan. Nog meer.. Zorgen dat je zo’n 7 tot 8 uur per nacht slaapt voorkomt dat.
Ga niet met honger naar bed.
Honger verstoort je slaap en dat willen we niet. Neem een koolhydraatarm tussendoortje en geniet van je nachtrust.
Ontspanning
Stress zorgt voor meer cortisol. Ontspanning is dus een logische stap om cortisol te verminderen. Dagelijks een uurtje iets doen waar jij blij van wordt is het medicijn.
Sporten
Cortisol zet je lichaam in de actie-stand. Vechten of vluchten. Wanneer je sport gebruik je die energie op een positieve manier. Je cortisolwaarde zal heel even wat omhoog gaan door het sporten maar neemt daarna een duikvlucht naar beneden. Overdrijf het sporten niet. Wanneer je langer dan een uur sport gaat je cortisollevel namelijk weer omhoog. Zonde van al die inspanning dus.
Kortom: snacken door corona is hartstikke normaal. Maar ben je er net als mijn spijkerbroek wel een beetje klaar mee? Dan heb je nu wat tools om er wat aan te doen!
Ontspanning door te doen wat jij leuk vindt. Hoe mooi zou het zijn als je dat in je werk kan vinden? Werk dat er echt toe doet en waar jij blij van wordt. Spreekt dit je aan? Dan is werken in de publieke sector iets voor jou! Neem eens een kijkje tussen de vacatures van Driessen!
Deze column is geschreven door Miranda de Ruijter, intercedent bij Driessen. Het is eerder verschenen op de website van Driessen en het is met toestemming herplaatst.
