Corona. Er is niets anders meer lijkt het wel. Als coördinator corona binnen Driessen Groep ben ik het inmiddels wel meer dan zat. Ik kan het woord niet meer horen. Alsof er niets anders meer bestaat. Iedereen die je spreekt begint over corona. Daar waar we ‘vroeger‘ begonnen over het weer, is corona nu veruit de nummer 1 in prietpraat en smalltalk. Begrijp mij niet verkeerd, corona is een akelige ziekte en de bestrijding daarvan staat ook bovenaan mijn verlanglijstje. Maar ik merk dat ik corona moe word.
Dat is natuurlijk ook niet zo vreemd. Want als het hele leven draait om (dreigende) lockdowns en het afschalen van alle leuke dingen in het leven, dan kun je met recht niet meer om corona en de effecten daarvan heen. Het is allesbepalend en daarmee heeft het ook het grote risico in zich dat we het hartstikke beu raken. Dat we het gewoonweg niet meer aan kunnen horen. Dat we niet meer naar de gebruikelijke actualiteitenprogramma’s kijken, maar onze toevlucht nemen tot nietszeggende Netflix series (alles is immers beter).
Als ik dit zo zeg realiseer ik mij dat sommigen misschien denken: “Ja, maar het is wel een serieus probleem. Dat moet je niet onderschatten.” En daar ben ik het helemaal mee eens. Enerzijds is corona een niet te onderschatten probleem. Op gezondheidsgebied zijn de fysieke gevolgen groot en psychische risico’s op langere termijn nog niet te overzien. Op economisch terrein is de schade gigantisch en voor de middellange termijn niet in te schatten. Dus dat we het daar uitgebreid over (moeten) hebben is heel normaal. Sterker nog, het is uitermate belangrijk. Aan de andere kant perst corona ook alle licht en vreugde uit ons leven. Er is niets leuks meer te doen, althans dat is het gevoel dat we allemaal hebben. En kerst mogen we alleen in zeer kleine kring vieren. Nou, daar is al helemaal niets leuks meer aan. Kerst is bij uitstek een familiefeest!
Ben ik nu zo negatief? Zie ik het zo somber in? Nee, eigenlijk toch ook weer niet. Ik heb inmiddels besloten dat ik de vele coronagesprekken tot 1 april 2021 (geen grap) zal accepteren als een ‘way of life’. Het is tot dan even niet anders, dus dan kan ik het maar beter omarmen dan mij ertegen verzetten. Ik speel het spel van het nieuwe weerpraatje vol overtuiging mee. Niet geacteerd, maar oprecht. Ik houd mij vast aan de gedachte dat in het voorjaar van 2021 we langzaamaan uit deze rare fase in ons bestaan bevrijd worden. We zullen dan stap voor stap weer wat meer leuke dingen kunnen gaan ondernemen. Een keer een terrasje pikken of naar het theater gaan. En als we het voorjaar dan met open armen verwelkomen en de zomer ten volle is aangebroken, gaat corona verdwijnen. Daar ben ik van overtuigd. Het is de komende maanden vooral een kwestie van heel veel geduld hebben.
Maar voor nu: zet je tanden op elkaar, zet door en blijf vooral doen wat onze regering voorschrijft. Want zoals Mark Rutte bij zijn persconferenties regelmatig zegt: “U doet het niet voor mij, maar het is voor uw eigen gezondheid en veiligheid en die van anderen. Daarom treffen we deze maatregelen.” Dat moeten we met z’n allen goed voor ogen houden. Niet alleen voor onszelf, maar vooral ook voor anderen. Dat is waar we het allemaal voor doen!
Ik wens iedereen fijne (coronaproof) feestdagen en een goed en gezond 2021!
Michaël Munnich
COO Driessen Groep
