Het is een woord dat je de laatste tijd veel hoort: bubbel. Om corona onder controle te krijgen, is het van belang dat we elkaar zo min mogelijk fysiek treffen. Om die reden vormen we ‘bubbels’; een klein groepje mensen dat afgesloten is van de rest van de maatschappij, zodat de mensen in de bubbel intensief contact met elkaar kunnen hebben. Veel gezinnen, families, studentenhuizen en teams zijn inmiddels ook verworden tot een ‘bubbel’, die grotendeels afgesloten zijn van echte contacten met mensen van buiten de bubbel. Dat heeft als grote voordeel dat het infectiegevaar over en weer afneemt, maar er kleeft ook een groot risico aan: mensen in een bubbel verliezen namelijk langzaamaan het zicht op de wereld buiten hun bubbel. Dat is niet uit kwade wil, maar dat is onvermijdelijk. Net zoals voor een worm in een appel de hele wereld bestaat uit die appel, zo bestaat de hele wereld van een bubbelbewoner uit niet veel meer dan die bubbel. Wat er zich afspeelt in de harten en hoofden van de mensen buiten de eigen bubbel is veelal achter de horizon verdwenen en mijlenver weg.
Mijn gevoel is dat dit inmiddels ook soms geldt voor het OMT en de beleidsbepalers uit politiek Den Haag. Begrijp me niet verkeerd; ik heb ontzettend veel respect voor alles wat ze doen om deze crisis te bestrijden. Maar terwijl heel Nederland al bijna een jaar vanuit thuis zit te werken via Zoom en Teams, zitten de politici en OMT-leden vrijwel dagelijks live bij elkaar in Den Haag. Om te vergaderen, met elkaar te bespreken wat de beste strategie is en hoe deze zo goed mogelijk uit te voeren is. Lijkt me ook erg lastig om dit allemaal op afstand te doen, dus daar heb ik alle begrip voor. Maar ik snap er echt niks van dat een Catshuisoverleg verplaatst wordt in verband met het slechte weer in plaats van dat ze dit dan voor een keer via Teams of Zoom doen. Zoals ook al zo’n lange tijd van de rest van kantoorwerkend Nederland wordt verwacht. Dat is toch echt een enorme gemiste kans op voorbeeldgedrag en een signaal van ‘bubbelblindheid’. Het is ze eigenlijk ook niet kwalijk te nemen, hoor. Al een jaar lang wordt het hele leven van dat kleine groepje mensen volledig gedomineerd door corona en zitten ze in een Haagse ‘coronabubbel’. Hun werkelijkheid is die van hen, net zoals die van ons die van ons is.
Maar hoe mooi zou het zijn als er zich in deze crisis een kans zou voordoen die ons in staat zou stellen om vanuit onze ‘veilige bubbels’ weer een keer voor een dag echt met elkaar in verbinding te kunnen zijn? Dat we weer een keer iets samen, met z’n allen, kunnen beleven, zonder elkaar te infecteren? Als die kans zich voor zou doen, dan moeten we toch alles op alles zetten om die kans te pakken?
Heel misschien doet die kans zich nu echt voor richting het einde van deze week. Want, nu Nederland in een winterwonderland is veranderd, wordt de roep om een ‘Elfstedentocht-bubbel’ steeds luider. Hoe magisch mooi als de natuur ons dit jaar in staat zou stellen om toch nog een keer die legendarische Elfstedentocht te organiseren? Zonder publiek vanzelfsprekend, maar met de beste live verslaggeving die er is, zodat alle ‘thuis-bubbels’ van Nederland samen, op afstand, iets onvergetelijks mee kunnen maken in deze crisis. Ik denk dat het sociaal maatschappelijk juist nu van onschatbare waarde kan zijn als de Friezen in de gelegenheid worden gesteld om dit zo coronaproof mogelijk te mogen organiseren. Als iemand het kan, zijn zij het! Friesland voor een dag in een bubbel, om zo alle ‘huiskamer-bubbels’ van Nederland te kunnen verenigen onder een grote Nederlandse ‘Elfsteden-bubbel’. Alle scholen dicht en iedereen vrij van werk; kan ons het schelen, we lopen toch al achter.
De Elfstedentocht zou het ultieme symbool kunnen worden van onze heldhaftige collectieve strijd tegen corona. Het is zwaar, eenzaam en duurt ontzettend lang. Maar als die schaatsers uiteindelijk, volledig kapot, onder luid gejuich vanuit alle huiskamers, over de finish komen, met de ijspegels aan hun neuzen, dan kunnen wij dat ‘verrekte’ virus met z’n allen toch zeker ook wel verslaan?!
Dus mijn oproep aan de beslissers in de Haagse Bubbel: toon lef, luister naar je hoofd en je hart, vertrouw op het volk en geef het wat het nu meer nodig heeft dan ooit… Brood en spelen! Of beter nog: snert en een Elfstedentocht!
