Kun je het je nog herinneren? Lekker uit eten met vrienden, borrelen tot diep in de nacht, naar een gezellige kroeg of gave club… Ik mis het enorm, sinds we precies een jaar geleden in de greep kwamen van corona. Niet dat ik dit allemaal iedere week deed, maar ik mis het des te meer. Er is echter één ding dat ik niet mis: die laatste ronde in het café. Als het gaat om feestjes heb ik namelijk nogal last van FOMO; de ‘fear of missing out’. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik de neiging heb om na een super gezellige avond net te lang te blijven hangen. Bij het laatste bedrijfsfeest dat we hadden resulteerde dit in een ietwat troosteloze scène. Rond half vier ’s ochtends, op de stoep van de plaatselijke shoarmatent, met een stuk of tien ‘diehard’ collega’s, in de regen, ‘genietend’ van een broodje shoarma. Tragisch, maar stiekem ook wel erg leuk. En ieder geval goed voor wat sterke verhalen naderhand. Maar de dag erna denk ik toch: was ik maar net wat eerder lekker naar mijn bed gegaan. Want zoveel had ik eigenlijk niet gemist als ik dat had gedaan. Had ik maar geluisterd naar de wijze woorden van André Hazes die galmde door de halflege kroeg rond sluitingstijd: ‘Het is de tijd, de hoogste tijd…’
Op 11 maart 2020 gingen we live met Coronakrant. Het idee ontstond op een kantoorkamer toen ik mijn hart uitstortte bij wat creatieve collega’s. “Als ik als ondernemer en werkgever met zoveel vragen zit rondom dat ‘verrekte’ coronavirus, dan zal dat toch ook wel voor anderen gelden? Kunnen we daar niet iets mee?” Binnen 48 uur na mijn vraag werd Coronakrant.nl gelanceerd en ging het helemaal los. We waren een van de eerste platforms die volledig de focus legde op corona en wat dat betekende voor ondernemend, werkgevend en werkend Nederland. Columns, artikelen en nieuwsitems stroomden bij ons binnen ter publicatie, zonder dat we eigenlijk een plan, redactie of businessmodel hadden. De muziek ging aan, we begonnen enthousiast te dansen en binnen de kortste keren stond de hele dansvloer vol met mensen. De bezoekersaantallen stegen explosief, iedereen wilde graag meewerken en we kregen ontzettend veel positieve pers.
En misschien nog wel het belangrijkste: het gaf ons ontzettend veel werkgeluk in die bizarre tijd en dwong ons om voortdurend onszelf te verdiepen in en vooruit te lopen op datgene wat er gebeurde om ons heen. Niemand van ons had enige ervaring in het werken op een nieuwsredactie, maar met veel kunst- en vliegwerk lukte het allemaal best. Sterker nog, in korte tijd werden we er best profi in en werden we door steeds meer reguliere perskanalen gezien en geciteerd. Met als absolute topper dat we als Coronakrant zijn opgenomen in de collectie van de Koninklijke Bibliotheek gezien de historische relevantie van ons initiatief. We hebben ons kapot gelachen, voelden ons vereerd en waren verwonderd als Alice in Wonderland. Corona is klote, maar ik had dit nooit willen missen.
Maar nu is het tijd voor het volgende hoofdstuk. Exact een jaar lang hebben we als Driessen Groep met de Coronakrant ons stinkende best gedaan om ondernemend, werkgevend en werkend Nederland te voorzien van een dagelijkse dosis informatie en inspiratie. We dachten dat het een paar weken zou zijn, het zijn er 52 geworden. Corona is geen tijdelijk iets gebleken, maar is inmiddels een vast onderdeel geworden van onze levens. En dat zal nog wel een hele tijd duren. Dus vinden wij het tijd om corona de plek te geven die past bij de huidige situatie. Hoe erg de hele situatie rondom het coronavirus ook is, in onze ogen verdient het geen dagelijkse krant meer. Nee, het verdient een katern binnen bestaande kranten en kanalen. In plaats van een liveblog die ons hele leven domineert, vinden wij dat corona een stapje terug moet zetten en er weer meer aandacht en ruimte dient te ontstaan voor al die andere dingen in het leven die belangrijk zijn. En dat doet corona niet zelf, dat moeten wij als mensen zelf doen. ‘Het is tijd, de hoogste tijd…’
Hoewel Coronakrant.nl nog steeds veel lezers en bezoekers heeft, is het tijd om naar huis te gaan. We zullen vast een paar sterke verhalen missen, maar het is mooi geweest. Die ‘fear of missing out’ zal me dit keer niet te grazen nemen. Geen verregende shoarma ver na sluitingstijd; daarvoor was het avontuur van de Coronakrant te mooi. En dus gaat de Coronakrant vanaf 1 april over in de volgende fase. Werkgevend en ondernemend Nederland kan vanaf april voor hun portie informatie en inspiratie (ook over corona) terecht op ons vertrouwde en vernieuwde platform TrendsinHR.nl. En voor werkend Nederland lanceren we op 1 april een spiksplinternieuw platform, waarop je alles kunt vinden op het gebied van werk(on)geluk: Werk&Geluk. Natuurlijk zal Coronakrant.nl nog een tijdje in de lucht blijven en onderhouden worden, maar we hopen stiekem dat ‘ie de komende tijd snel zal doven, in perfecte symbiose samen met dat ‘verrekte’ virus.
Ik wil Coronakrant – met alle bezoekers (bijna 1 miljoen!) en de ruim 100 mensen die hebben meegewerkt (collega’s, auteurs, geïnterviewden, columnisten, uitgevers, developers, webmasters, redacteuren etc.) – afsluiten met slechts één woord vanuit de grond van mijn hart: bedankt!
